Vanmorgen ben ik voor de eerste keer naar de univ geweest. Deze week (van 1 tot 7 september) zijn het er namelijk introductiedagen. Vanaf 8 september starten de echte lessen.
Aanvankelijk wist ik niet waar ik moest beginnen. Maar na heel wat gesukkel ben ik toegekomen aan de dienst waar ik me als Erasmusstudent moest laten registreren en waar ik de nodige documenten moest afgeven. Daarna ben ik naar een aula gegaan waar er uitleg werd gegeven over hoe het schoolleven er in Paul Valéry III (de univ) aan toe gaat. Maar veel wijzer werd ik daar niet van. De inleidingsdagen zijn blijkbaar niet enkel voor Erasmussers maar ook voor studenten die hun eerste jaar op univ beginnen. Het komt er dus op neer dat er veel wordt gezegd maar dat je als Erasmusser niet veel aan die uitleg hebt.
Het is op PV3 trouwens een mengelmoes van verschillende huiskleuren. Onvoorstelbaar hoeveel verschillende nationaliteiten daar rondlopen... Ik heb dus wel met een aantal mensen gepraat, heb een tijdje met een Hollands meisje rondgelopen en kwam daarna wonder boven wonder een Duits meisje tegen (Katharina) die ongeveer hetzelfde als mij gaat studeren. Zij studeert in Duitsland net zoals mij Frans en Spaans en gaat die studies hier dan ook voortzetten. Ik heb met haar wat rondgelopen op PV3 en heb morgenvroeg met haar afgesproken om wat meer informatie te gaan vragen. Niets is echt duidelijk en we worden wat aan ons lot overgelaten. De mensen zijn bereid om te helpen maar je moet hen zelf aanspreken. Toch zijn ze vaak zelf niet eens op de hoogte van wat je wil weten en word je van punt A naar punt B gestuurd om dan nog geen stap verder te staan.
Het is hier trouwens ook een nogal ingewikkeld systeem op PV3. Je hebt blijkbaar 5 verschillende "deeluniversiteiten" en de talen horen bij deel 2. Maar wanneer je dan iets wil weten over bijvoorbeeld Spaanse cultuurgeschiedenis, kunnen ze je bij deel 2 niet meer voorthelpen en moet je je gaan informeren in deel 3. Echt een heel gek systeem! Ik vat de (eventuele) logica nog niet helemaal...
Afin, morgen ga ik dus met Katharina terug en dan zien we wel weer verder. Het is me nog helemaal niet duidelijk hoe ik aan schoolboeken moet geraken, welke lessen ik kan volgen, hoe je voor die lessen moet inschrijven en waar ze zullen plaatsvinden...
Maar ik zie het helemaal zitten en vind het wel plezant om alles zo uit te zoeken! :)
donderdag 1 september 2011
woensdag 31 augustus 2011
Verkenning
Vannacht heb ik voor de eerste keer in mijn studio geslapen en ik heb een goede nacht achter de rug. De matras is vrij hard maar ik denk dat ik daar na een paar nachten wel aan zal wennen. En de ruime omvang van het bed heeft dat al lang goedgemaakt! Heerlijk om in een groot bed te slapen!
Deze ochtend heb ik nog een aantal zaken in orde gemaakt. Het belangrijkste waren de documenten van de univ. Morgen ga ik voor de eerste keer daarnaartoe en er moesten nog wat papieren worden ingevuld en een aantal documenten worden gekopieerd. Ik ben echt heel benieuwd want ik weet helemaal niet wat er mij te wachten staat. Het enige dat ik weet is waar de univ gelegen is en hoe ik er moet geraken. Maar ik weet niet in welk gebouw ik moet zijn en ook niet om hoe laat ik er word verwacht. Op de website van de univ vind ik verschillende regelingen terug maar ik kan er niet uit afleiden wat nu voor mij bestemd is. Bovendien moet ik me laten registreren op de afdeling voor buitenlandse studenten. De uren waarop die afdeling geopend is, lopen samen met de uren waarop er uitleg zou gegeven worden. Ik heb me dus voorgenomen om vroeg te vertrekken zodanig dat ik eerst kan informeren waar ik nu precies moet zijn en hoe alles in zijn werk zal gaan. Ik kan moeilijk op 4 of 5 plaatsen tegelijk zijn... Ik hoop dat ze me daar wat wijzer gaan kunnen maken!
Vanmiddag ben ik op mijn eentje de stad wat gaan verkennen. Aan de deur van mijn residentie stop buslijn 15. Ik heb die bus genomen en een 20 minuten later stond ik aan Place de la Comédie, het centrum van Montpellier. Ik heb dus eindelijk gezien dat Montpellier meer is dan enkel drukke autobanen en oneindig veel ronde punten. Het komt er eigenlijk op neer dat er twee delen zijn: een modern gedeelte met grote winkelcentra en een historische stadskern. In het moderne gedeelte ben ik binnengegaan in Galeries Lafayette, een gigantisch indoor shopping center. Het onze in Wijnegem stelt echt niets voor in vergelijking met dat gebouw! Daarna ben ik langs een marktje verder gewandeld naar het oudere gedeelte van de stad. Ik ben er terecht gekomen in een wirwar van gezellige straatjes. Ik heb daar wat rondgedwaald en ben daarna weer naar mijn residentie teruggekeerd.
Vooraleer ik echt naar mijn kamer ging, wilde ik graag wat charcuterie kopen. Maar dat was niet gemakkelijk. Na een paar korte babbeltjes met de plaatselijke winkelhouders, kwam ik te weten dat alle beenhouwers in de straat verdwenen zijn. De enige oplossing bestaat erin de bus te nemen, twee halten verder te rijden en dan nog een goede 5 minuten te wandelen tot supermarkt Géant Casino. Het leek mij dan ook niet onoverkomelijk om naar daar te gaan en er vlees en charcuterie te gaan kopen. Maar toen ik terug in mijn studio was, besefte ik dat die route eigenlijk niet echt aangeraden is. Door de warmte op de bus was het vlees al lauw toen ik hier aankwam. Ik moet dus een alternatief bedenken en dat zal niet zo eenvoudig zijn want volgens wat ik hoor is dat de enige mogelijkheid.
Het koken is vandaag gelukt zonder dat de elektriciteit het begaf en de eerste foto's van de stad staan op mijn Facebook.
Nu ga ik eens kijken of er iemand in de "ontspanningsruimte" is want hier op de gang heb ik nog niemand gezien en ik zou wel eens graag iemand aan de haak slagen waarmee ik wat kan praten.
Deze ochtend heb ik nog een aantal zaken in orde gemaakt. Het belangrijkste waren de documenten van de univ. Morgen ga ik voor de eerste keer daarnaartoe en er moesten nog wat papieren worden ingevuld en een aantal documenten worden gekopieerd. Ik ben echt heel benieuwd want ik weet helemaal niet wat er mij te wachten staat. Het enige dat ik weet is waar de univ gelegen is en hoe ik er moet geraken. Maar ik weet niet in welk gebouw ik moet zijn en ook niet om hoe laat ik er word verwacht. Op de website van de univ vind ik verschillende regelingen terug maar ik kan er niet uit afleiden wat nu voor mij bestemd is. Bovendien moet ik me laten registreren op de afdeling voor buitenlandse studenten. De uren waarop die afdeling geopend is, lopen samen met de uren waarop er uitleg zou gegeven worden. Ik heb me dus voorgenomen om vroeg te vertrekken zodanig dat ik eerst kan informeren waar ik nu precies moet zijn en hoe alles in zijn werk zal gaan. Ik kan moeilijk op 4 of 5 plaatsen tegelijk zijn... Ik hoop dat ze me daar wat wijzer gaan kunnen maken!
Vanmiddag ben ik op mijn eentje de stad wat gaan verkennen. Aan de deur van mijn residentie stop buslijn 15. Ik heb die bus genomen en een 20 minuten later stond ik aan Place de la Comédie, het centrum van Montpellier. Ik heb dus eindelijk gezien dat Montpellier meer is dan enkel drukke autobanen en oneindig veel ronde punten. Het komt er eigenlijk op neer dat er twee delen zijn: een modern gedeelte met grote winkelcentra en een historische stadskern. In het moderne gedeelte ben ik binnengegaan in Galeries Lafayette, een gigantisch indoor shopping center. Het onze in Wijnegem stelt echt niets voor in vergelijking met dat gebouw! Daarna ben ik langs een marktje verder gewandeld naar het oudere gedeelte van de stad. Ik ben er terecht gekomen in een wirwar van gezellige straatjes. Ik heb daar wat rondgedwaald en ben daarna weer naar mijn residentie teruggekeerd.
Vooraleer ik echt naar mijn kamer ging, wilde ik graag wat charcuterie kopen. Maar dat was niet gemakkelijk. Na een paar korte babbeltjes met de plaatselijke winkelhouders, kwam ik te weten dat alle beenhouwers in de straat verdwenen zijn. De enige oplossing bestaat erin de bus te nemen, twee halten verder te rijden en dan nog een goede 5 minuten te wandelen tot supermarkt Géant Casino. Het leek mij dan ook niet onoverkomelijk om naar daar te gaan en er vlees en charcuterie te gaan kopen. Maar toen ik terug in mijn studio was, besefte ik dat die route eigenlijk niet echt aangeraden is. Door de warmte op de bus was het vlees al lauw toen ik hier aankwam. Ik moet dus een alternatief bedenken en dat zal niet zo eenvoudig zijn want volgens wat ik hoor is dat de enige mogelijkheid.
Het koken is vandaag gelukt zonder dat de elektriciteit het begaf en de eerste foto's van de stad staan op mijn Facebook.
Nu ga ik eens kijken of er iemand in de "ontspanningsruimte" is want hier op de gang heb ik nog niemand gezien en ik zou wel eens graag iemand aan de haak slagen waarmee ik wat kan praten.
dinsdag 30 augustus 2011
Reis, aankomst en eerste indruk
Zondagmorgen rond half 9 's morgens zijn we met de auto vertrokken richting Montpellier. Na een vlotte rit zijn we 's avonds aangekomen en zijn we op zoek zijn gegaan naar iets waar we een avondmaal konden krijgen. Maar dat bleek niet zo gemakkelijk te zijn. Overal waren er wegwerken aan de gang waardoor er veel omleidingen waren en we onze weg niet vonden. Zelfs de gps kon ons niet uit de nood redden want ook die was niet op de hoogte van de nieuw aangelegde rotondes en de verdwenen autobanen. We hadden dus een wat raar gevoel bij Montpellier. De stad die gekend is voor haar schoonheid, was voor ons niets anders dan een kluwen van straten, ronde punten en veel omleidingen. Maar na een lange zoektocht passeerden we langs een Ibishotel en zijn we daar gestopt om in het bijhorende restaurant te gaan eten.
Na een vrij korte nacht zijn we met de auto vertrokken naar 'Les Escholiers', de residentie waar mijn studio gelegen is. Na een vriendelijk onthaal nam de klusjesman van dienst (wiens naam je uitspreekt als "Waffi") ons mee naar de studio. Die viel heel goed mee. Het is een ruime, lichte kamer met een eigen badkamer en een eigen keuken. We hebben ons dan aan het werken gezet en hebben de studio eerst wat gekuist en daarna ingericht. Ik ben héééééél gelukkig met het resultaat! Het is echt een gezellige en mooie studio! Een echte thuis...
In de late namiddag zijn we langs de CAF gegaan om een eventuele beurs aan te vragen en daarna zijn we naar Paul Valéry III gereden. Dat is de universiteit waar ik over enkele dagen mijn eerste stappen als student zal binnen zetten. Maar die universiteit bleek, net als de straten in aanleg, een doolhof te zijn. Het is een heel groot terrein waarop overal verschillende gebouwen staan, omgeven door zuiderse bomen en struiken. Maar het heeft absoluut niet de allures die een Belgische universiteit heeft.
Deze morgen zijn we een abonnement gaan aanvragen voor het openbaar vervoer. Ik had eigenlijk gedacht, en gehoopt, dat ik met de fiets naar school zou kunnen. Maar dat blijkt hier zo wat onmogelijk of toch minstens voor durvers en waaghalzen te zijn. Er zijn hier weinig fietspaden en bovendien rijden de Fransen hier heel bruusk en ongelofelijk gevaarlijk. Openbaar vervoer is hier trouwens nogal populair omdat de openbare werken het normale autoverkeer bemoeilijken en ook omdat er enorm weinig parkeerplaats is voor auto's.
In de namiddag zijn mijn ouders naar huis vertrokken en ben ik de route naar de universiteit met het openbaar vervoer gaan uitproberen. Ik moet overmorgen namelijk voor de eerste keer naar de univ en ik zou het nogal ongemakkelijk vinden om dan verkeerd te rijden of te laat aan te komen. Maar de "testrit" was niet echt heel aangenaam. Ik werd al meteen geconfronteerd met het temperament van de plaatselijke mannen. Op de bus staarde een veertiger me de hele tijd aan. Toen ik af de bus stapte, stapte hij mee af. En ook tijdens de overstap op de tram en tijdens de tramrit bleef hij me volgen en me bestoken met de vraag hoe ik heet. Uiteindelijk ben ik dan maar bij een negerin gaan staan en heb ik haar verteld wat er gebeurde. Zij is toen met mij een eindje verder gewandeld en daardoor is mijn achtervolger het afgestapt. Best wel onprettig als je weet dat dat gebeurd is in het eerste uur dat ik hier zonder ouders was. Ik hoop dat het dan ook meteen de laatste keer was!
Nadien ben ik eten gaan kopen en heb ik hier voor de eerste keer gekookt. Ook daarmee had ik een beetje pech want toen mijn water net gekookt was, viel de elektriciteit hier in de studio uit. Ik ben dus naar het onthaal gewandeld maar dat was ondertussen al gesloten. Gelukkig kwam ik buiten een dame van het personeel tegen die het defect meteen heeft hersteld.
Binnen enkele uurtjes ga ik voor de eerste keer in mijn studio slapen en morgen moet ik nog wat papierrommel in orde maken. Momenteel is dat nog een goede tijdsbesteding want hier op mijn gang in de residentie is het nog rustig en zijn er nog niet veel studenten aangekomen. De meesten zouden in de loop van de week moeten inchecken. Een aantal onder hen zouden naar dezelfde univ gaan als ik en dat is wel tof, zeker nu bevestigd is dat je hier als meisje nogal kwetsbaar bent.
Nog enkele weetjes:
Het is hier SCHITTEREND weer. Ik heb er geen idee van hoe warm het juist is maar ik schat dat het overdag tussen de 30 en de 35 graden is.
Ik vind dat Montpellier nogal warrig overkomt maar ik heb het echte centrum nog niet kunnen zien dus daar ben ik heel benieuwd naar.
De eerste foto's zijn te bewonderen op mijn Facebook.
Volgens de computergegevens van de residentie zouden er hier nog andere Belgen komen logeren.
Ik voel me momenteel nogal alleen. Zeker alleen eten slaagt nogal tegen. Maar dat zal allemaal wel beteren wanneer ik overmorgen naar school ben geweest en wanneer er hier meer studenten zijn aangekomen.
Studio Brussel helpt me af en toe om op de hoogte te blijven van ons Belgenland.
Dat als samenvatting van deze eerste drie dagen...
PS: Danku aan iedereen die al voor een reactie of nieuwtje heeft gezorgd. Het is leuk om iets van jullie te horen!
Na een vrij korte nacht zijn we met de auto vertrokken naar 'Les Escholiers', de residentie waar mijn studio gelegen is. Na een vriendelijk onthaal nam de klusjesman van dienst (wiens naam je uitspreekt als "Waffi") ons mee naar de studio. Die viel heel goed mee. Het is een ruime, lichte kamer met een eigen badkamer en een eigen keuken. We hebben ons dan aan het werken gezet en hebben de studio eerst wat gekuist en daarna ingericht. Ik ben héééééél gelukkig met het resultaat! Het is echt een gezellige en mooie studio! Een echte thuis...
In de late namiddag zijn we langs de CAF gegaan om een eventuele beurs aan te vragen en daarna zijn we naar Paul Valéry III gereden. Dat is de universiteit waar ik over enkele dagen mijn eerste stappen als student zal binnen zetten. Maar die universiteit bleek, net als de straten in aanleg, een doolhof te zijn. Het is een heel groot terrein waarop overal verschillende gebouwen staan, omgeven door zuiderse bomen en struiken. Maar het heeft absoluut niet de allures die een Belgische universiteit heeft.
Deze morgen zijn we een abonnement gaan aanvragen voor het openbaar vervoer. Ik had eigenlijk gedacht, en gehoopt, dat ik met de fiets naar school zou kunnen. Maar dat blijkt hier zo wat onmogelijk of toch minstens voor durvers en waaghalzen te zijn. Er zijn hier weinig fietspaden en bovendien rijden de Fransen hier heel bruusk en ongelofelijk gevaarlijk. Openbaar vervoer is hier trouwens nogal populair omdat de openbare werken het normale autoverkeer bemoeilijken en ook omdat er enorm weinig parkeerplaats is voor auto's.
In de namiddag zijn mijn ouders naar huis vertrokken en ben ik de route naar de universiteit met het openbaar vervoer gaan uitproberen. Ik moet overmorgen namelijk voor de eerste keer naar de univ en ik zou het nogal ongemakkelijk vinden om dan verkeerd te rijden of te laat aan te komen. Maar de "testrit" was niet echt heel aangenaam. Ik werd al meteen geconfronteerd met het temperament van de plaatselijke mannen. Op de bus staarde een veertiger me de hele tijd aan. Toen ik af de bus stapte, stapte hij mee af. En ook tijdens de overstap op de tram en tijdens de tramrit bleef hij me volgen en me bestoken met de vraag hoe ik heet. Uiteindelijk ben ik dan maar bij een negerin gaan staan en heb ik haar verteld wat er gebeurde. Zij is toen met mij een eindje verder gewandeld en daardoor is mijn achtervolger het afgestapt. Best wel onprettig als je weet dat dat gebeurd is in het eerste uur dat ik hier zonder ouders was. Ik hoop dat het dan ook meteen de laatste keer was!
Nadien ben ik eten gaan kopen en heb ik hier voor de eerste keer gekookt. Ook daarmee had ik een beetje pech want toen mijn water net gekookt was, viel de elektriciteit hier in de studio uit. Ik ben dus naar het onthaal gewandeld maar dat was ondertussen al gesloten. Gelukkig kwam ik buiten een dame van het personeel tegen die het defect meteen heeft hersteld.
Binnen enkele uurtjes ga ik voor de eerste keer in mijn studio slapen en morgen moet ik nog wat papierrommel in orde maken. Momenteel is dat nog een goede tijdsbesteding want hier op mijn gang in de residentie is het nog rustig en zijn er nog niet veel studenten aangekomen. De meesten zouden in de loop van de week moeten inchecken. Een aantal onder hen zouden naar dezelfde univ gaan als ik en dat is wel tof, zeker nu bevestigd is dat je hier als meisje nogal kwetsbaar bent.
Nog enkele weetjes:
Het is hier SCHITTEREND weer. Ik heb er geen idee van hoe warm het juist is maar ik schat dat het overdag tussen de 30 en de 35 graden is.
Ik vind dat Montpellier nogal warrig overkomt maar ik heb het echte centrum nog niet kunnen zien dus daar ben ik heel benieuwd naar.
De eerste foto's zijn te bewonderen op mijn Facebook.
Volgens de computergegevens van de residentie zouden er hier nog andere Belgen komen logeren.
Ik voel me momenteel nogal alleen. Zeker alleen eten slaagt nogal tegen. Maar dat zal allemaal wel beteren wanneer ik overmorgen naar school ben geweest en wanneer er hier meer studenten zijn aangekomen.
Studio Brussel helpt me af en toe om op de hoogte te blijven van ons Belgenland.
Dat als samenvatting van deze eerste drie dagen...
PS: Danku aan iedereen die al voor een reactie of nieuwtje heeft gezorgd. Het is leuk om iets van jullie te horen!
Abonneren op:
Posts (Atom)