Reis, aankomst en eerste indruk

Zondagmorgen rond half 9 's morgens zijn we met de auto vertrokken richting Montpellier. Na een vlotte rit zijn we 's avonds aangekomen en zijn we op zoek zijn gegaan naar iets waar we een avondmaal konden krijgen. Maar dat bleek niet zo gemakkelijk te zijn. Overal waren er wegwerken aan de gang waardoor er veel omleidingen waren en we onze weg niet vonden. Zelfs de gps kon ons niet uit de nood redden want ook die was niet op de hoogte van de nieuw aangelegde rotondes en de verdwenen autobanen. We hadden dus een wat raar gevoel bij Montpellier. De stad die gekend is voor haar schoonheid, was voor ons niets anders dan een kluwen van straten, ronde punten en veel omleidingen. Maar na een lange zoektocht passeerden we langs een Ibishotel en zijn we daar gestopt om in het bijhorende restaurant te gaan eten.

Na een vrij korte nacht zijn we met de auto vertrokken naar 'Les Escholiers', de residentie waar mijn studio gelegen is. Na een vriendelijk onthaal nam de klusjesman van dienst (wiens naam je uitspreekt als "Waffi") ons mee naar de studio. Die viel heel goed mee. Het is een ruime, lichte kamer met een eigen badkamer en een eigen keuken. We hebben ons dan aan het werken gezet en hebben de studio eerst wat gekuist en daarna ingericht. Ik ben héééééél gelukkig met het resultaat! Het is echt een gezellige en mooie studio! Een echte thuis...

In de late namiddag zijn we langs de CAF gegaan om een eventuele beurs aan te vragen en daarna zijn we naar Paul Valéry III gereden. Dat is de universiteit waar ik over enkele dagen mijn eerste stappen als student zal binnen zetten. Maar die universiteit bleek, net als de straten in aanleg, een doolhof te zijn. Het is een heel groot terrein waarop overal verschillende gebouwen staan, omgeven door zuiderse bomen en struiken. Maar het heeft absoluut niet de allures die een Belgische universiteit heeft.
Deze morgen zijn we een abonnement gaan aanvragen voor het openbaar vervoer. Ik had eigenlijk gedacht, en gehoopt, dat ik met de fiets naar school zou kunnen. Maar dat blijkt hier zo wat onmogelijk of toch minstens voor durvers en waaghalzen te zijn. Er zijn hier weinig fietspaden en bovendien rijden de Fransen hier heel bruusk en ongelofelijk gevaarlijk. Openbaar vervoer is hier trouwens nogal populair omdat de openbare werken het normale autoverkeer bemoeilijken en ook omdat er enorm weinig parkeerplaats is voor auto's.

In de namiddag zijn mijn ouders naar huis vertrokken en ben ik de route naar de universiteit met het openbaar vervoer gaan uitproberen. Ik moet overmorgen namelijk voor de eerste keer naar de univ en ik zou het nogal ongemakkelijk vinden om dan verkeerd te rijden of te laat aan te komen. Maar de "testrit" was niet echt heel aangenaam. Ik werd al meteen geconfronteerd met het temperament van de plaatselijke mannen. Op de bus staarde een veertiger me de hele tijd aan. Toen ik af de bus stapte, stapte hij mee af. En ook tijdens de overstap op de tram en tijdens de tramrit bleef hij me volgen en me bestoken met de vraag hoe ik heet. Uiteindelijk ben ik dan maar bij een negerin gaan staan en heb ik haar verteld wat er gebeurde. Zij is toen met mij een eindje verder gewandeld en daardoor is mijn achtervolger het afgestapt. Best wel onprettig als je weet dat dat gebeurd is in het eerste uur dat ik hier zonder ouders was. Ik hoop dat het dan ook meteen de laatste keer was!

Nadien ben ik eten gaan kopen en heb ik hier voor de eerste keer gekookt. Ook daarmee had ik een beetje pech want toen mijn water net gekookt was, viel de elektriciteit hier in de studio uit. Ik ben dus naar het onthaal gewandeld maar dat was ondertussen al gesloten. Gelukkig kwam ik buiten een dame van het personeel tegen die het defect meteen heeft hersteld.

Binnen enkele uurtjes ga ik voor de eerste keer in mijn studio slapen en morgen moet ik nog wat papierrommel in orde maken. Momenteel is dat nog een goede tijdsbesteding want hier op mijn gang in de residentie is het nog rustig en zijn er nog niet veel studenten aangekomen. De meesten zouden in de loop van de week moeten inchecken. Een aantal onder hen zouden naar dezelfde univ gaan als ik en dat is wel tof, zeker nu bevestigd is dat je hier als meisje nogal kwetsbaar bent.

Nog enkele weetjes:

Het is hier SCHITTEREND weer. Ik heb er geen idee van hoe warm het juist is maar ik schat dat het overdag tussen de 30 en de 35 graden is.

Ik vind dat Montpellier nogal warrig overkomt maar ik heb het echte centrum nog niet kunnen zien dus daar ben ik heel benieuwd naar.
De eerste foto's zijn te bewonderen op mijn Facebook.

Volgens de computergegevens van de residentie zouden er hier nog andere Belgen komen logeren.

Ik voel me momenteel nogal alleen. Zeker alleen eten slaagt nogal tegen. Maar dat zal allemaal wel beteren wanneer ik overmorgen naar school ben geweest en wanneer er hier meer studenten zijn aangekomen.

Studio Brussel helpt me af en toe om op de hoogte te blijven van ons Belgenland.



Dat als samenvatting van deze eerste drie dagen...

PS:  Danku aan iedereen die al voor een reactie of nieuwtje heeft gezorgd. Het is leuk om iets van jullie te horen!