zondag 2 oktober 2011

Land van wijn, kaas en stokbrood

Ondertussen ben ik al een goede maand in het zalige Montpellier. Ik denk dus wel dat ik kan stellen dat ik helemaal ingeburgerd ben. Ik voel me hier helemaal thuis!

Er is dan ook heel veel te zien en te doen hier in de stad. Het is trouwens erg opvallend hoeveel studenten er zijn in Montpellier. Het is hier, zoals je wel overal kan lezen, een echte studentenstad met veel buitenlanders. Daarom worden er ook veel dingen georganiseerd voor studenten, en zeker voor buitenlandse studenten. Er zijn geregeld uitstappen die je kan maken en talrijke feestjes waar je naartoe kan gaan.

Zo ben ik twee weken geleden naar Nîmes geweest want het was daar féria des vendanges. Alles stond er in het teken van stieren(gevechten) en Spanje. Het was echt leuk om daarnaartoe te gaan! Ik heb er trouwens een groepje Belgische studenten leren kennen.

Ook hier in de residentie ken ik ondertussen twee Belgen: Kristof, uit Leuven en Christophe, uit Edegem. Te gek eigenlijk dat ik hier gewoon mensen uit Antwerpen tegen kom. En nog zotter is dat ik zelfs een meisje uit Schoten ben tegengekomen. Een meisje dat in de List woont, vlakbij dus! Het is trouwens heel grappig hoe iedereen hier met elkaar "verbonden" is. Het gebeurt heel dikwijls dat als je hier iemand ontmoet, je al een heleboel gemeenschappelijke mensen kent.
Er is hier dus niet veel tijd tot verveling of tot tijd op overschot. Natuurlijk, zoals ik ook vorige keer al zei, kan ik niet alles vertellen wat ik gedaan heb. Maar om jullie toch te laten weten wat me sinds mijn laatste blogbericht het meeste bijgebleven is, hier een klein overzicht:

De féria des vendanges, waar ik het daarnet al over had, vond ik zeker de moeite. Nîmes is best wel een mooie stad en is heel aangenaam om 's avonds rond te lopen.

Ik ben ook naar de cinema geweest en ben daar de film Le discours d'un roi (The kings speech) gaan zien met een aantal studenten van het vak Maîtrise de la langue orale et écrite. We moesten over die film een tekst schrijven en aangezien ik hem nog niet gezien had, was het natuurlijk aangeraden om dat eerst te doen. Ik had me verwacht aan een grote cinema, evenredig aan de grootte van Montpellier, maar dat bleek niet zo te zijn. We kwamen eerder terecht in een soort buurtcinema, die zo klein is dat ik zelfs niet had gemerkt dat ik er al iedere dag voorbij was gewandeld! Na de film ben ik samen met Katharina, Paul (een jongen uit Groot-Brittanië) en Aurore (een Franse uit Béziers) naar het centrum geweest en zijn we daar nog iets gaan drinken.

Vorig weekend ben ik naar Saint-Guilhem-le-Désert geweest met Katharina, een Oostenrijks meisje, een Tsjechisch meisje, een meisje uit Roemenië en een jongen van de Canarische Eilanden. Dat was echt een hele plezante dag. In de voormiddag zijn we het dorpje gaan verkennen en in de namiddag hebben we een bergwandeling gemaakt. Op die bergwandeling was ik wel niet echt voorzien, dus heb ik maar tien kilometer op sletsen gewandeld. De dag nadien had ik serieus wat spierpijnen want stijgen en dalen op sletsen valt niet zo goed mee. Maar gelukkige is dat ondertussen al lang voorbij.

Dinsdag heb ik mijn eerste Franse grammaticales gehad. Dat is een les die enkel aan Erasmusstudenten wordt gegeven. Alle geïnteresseerden, waaronder ik dus, hebben eerst een niveautest moeten afleggen en op basis daarvan zijn we in groepen ingedeeld. Die lessen lijken me heel tof omdat ze gegeven worden aan een kleine groep en omdat er in de les enkel Erasmussers zitten. Ook daar heb ik iemand nieuw leren kennen: weeral een Katharina (de derde al die ik hier tegenkom), met als bijnaam Kasia. Tijdens de les gaan we een presentatie moeten geven en de persoon waarmee ik die moet geven, heet Santiage en komt uit Spanje. Hij is heel wat ouder dan mij, rond de leeftijd van mijn grootouders, maar wel een hele praatgrage en vriendelijke man.

Vrijdag ben ik onder meer met Kasia iets gaan drinken in een gezellige bar. Ook Katharina Hofer, een Spaans meisje, een Chileense en Nick en Ellen waren erbij. Nick en Ellen zijn twee Belgen die ik in Nîmes heb leren kennen.

Gisteren was Katharina alleen thuis. Zij logeert namelijk in een gastgezin en die familie ging voor een weekendje weg. We zijn dus met een aantal (Kasia, Paul, Aurore, Nick, Ellen en ik) naar daar gegaan en hebben er samen gegeten en wat gebabbeld. Eerst hebben we kaas met stokbrood gegeten en als dessert pannenkoeken. Op het einde van de avond heeft Paul wat gitaar gespeeld en heeft Katharina een typisch Duits liedje voor ons gezongen. Daarna ben ik bij Katharina blijven slapen omdat ze zich niet zo veilig voelde alleen in het huis.

Ik vind het trouwens heel leuk om mensen uit verschillende landen te leren kennen. Iedere keer valt het op hoe verschillend mensen leven, ookal wonen ze niet ver van elkaar. Best wel intrigerend! ^^
Waar ik me wel aan erger, is het ongelofelijke gebrek aan kennis van sommige mensen. Veel buitenlandse studenten weten niet eens dat er in België Nederlands wordt gesproken of wie Herman Van Rompuy is. Ik zou denken dat je toch wel de basisgegevens van je buurlanden kent. Wij kennen toch ook Dominique Strauss-Kahn en François Fillon?!

Dan wat de lessen betreft... Vele studenten vergeten hier denk ik dat ze eigenlijk gekomen zijn om te studeren en wanen zich helemaal in vakantiesfeer. Ik kan hen wel begrijpen, met dat goede weer en de plaatselijke delicatessen heb je er een goede reden toe natuurlijk. Ook ik ben helemaal te vinden voor wijn, kaas en stokbrood. Maar toch kan streverige ik niet helemaal toegeven aan de verleiding tot "schoolverwaarlozing". Ik ben al naar alle lessen geweest en heb zelfs al flink alle theorie gestudeerd. ^^ Ik vind wel dat het niveau hier serieus lager ligt dan op Lessius, maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat ik helemaal niets te doen heb.

Bovendien probeer ik informatie te verzamelen voor mijn bachelorpaper. Ik heb dus definitief mijn onderwerp gekozen: een vergelijking tussen de deontologische code van de gerechtstolken in Montpellier en die van de gerechtstolken in Antwerpen (en eventueel ook die van Gent en Brussel). Dat brengt met zich mee dat ik wel een aantal keer naar de verschillende tribunalen in Montpellier zal moeten gaan om er bij juiste mensen, ik denk dan aan griffies en professionele gerechtstolken, inlichten te verkrijgen. Dat thema spreekt mij heel erg aan omdat ik vroeger getwijfeld heb om rechten te gaan studeren. Bovendien heb ik in de master tolken, wat natuurlijk nog een beetje een ver-van-mijn-bedshow is, de kans om de studie voor gerechtstolk aan te vatten.

Voila, ik denk dat ik zo de belangrijkste dingen heb vermeld. Toch nog enkele weetjes:

- Wie foto's wil bekijken, kan dat nog altijd doen op mijn Facebookpagina.
- Zondag is mijn wekelijkse was- en kuisdag geworden.
- Buiten Studio Brussel luister ik ook wel eens naar Radio Flash, een typische Franse radiozender.
- Het is hier nog altijd geweldig warm!
- Er is een probleem met de elektriciteit in mijn studio. Oorspronkelijk dachten we dat het aan de ijskast lag omdat die veel lawaai maakte, zo erg dat ik er enkele keren per nacht van wakker werd. Maar aangezien een nieuwe niet helpt en ook de meterkast geregeld zoemt, moet er een ander probleem aan de basis van dat lawaai liggen. Ik hoop op een snelle en efficiënte oplossing!
- 's Nachts bruist Montpellier van leven. De gebouwen zijn dan gezellig verlicht, de straten lopen vol volk en vaak is er op de pleinen wel de ene of de andere demonstratie.
- Ik merk dat mijn Franse kennis elke dag een beetje toeneemt!